Het huis uitwonen doe je in enkel jaren, zo ook de spoorweg.
De kwaliteitsmaatstaven van 30 jaar geleden nu loslaten op de spoorweg, zal een flink deel buitendienst gesteld moeten worden.
Kennis en ervaring zijn uit het spoor weggevloeid, innovaties worden in deze conservatieve wereld zeer moeilijk doorgevoerd, men is zeer behoudend terwijl de frequentie, asbelasting en 24 uurs gebruiksdienst zijn toegenomen.

En dat raast maar met gevaarlijke stoffen door de dorpen en steden.

Opmerkelijk. Dus meer dan de helft heeft geen vertrouwen in de techniek waarin en waarover ze zich dagelijks bewegen. Hoe is “vertrouwen hebben in” geïnterpreteerd? Hoe zit het met automobilisten? Fietsers?

De weergave van de resultaten is bijzonder. 181 respondenten bijvoorbeeld hebben geen vertrouwen in het materieel. De 293 andere nee-stemmers blijkbaar wel. Samen met de 360 die wel vertrouwen hebben in “de” techniek betekent dit dat 22% geen vertrouwen heeft in het materieel en 78% wel.

Met suggestieve vragen kun je het personeel lekker ontevreden maken. Inderdaad laat onderhoud van materieel en infrastructuur soms te wensen over, maar het (Nederlands) spoor behoort tot het veiligste ter wereld, vele malen veiliger dan per auto of fiets. Veiligheid is bij het spoor helaas een religie, elk ongeluk moet vermeden worden, koste wat het kost. Maar elke dag doden en vele gewonden op de autoweg, vaak omgekantelde vrachtauto’s, dat is kennelijk normaal.
Maurits van Witsen

Hoe de vragen ook gesteld zijn doet er niet toe, er is nu onder het personeel en de reizigers een gevoel ontstaan “is het veilig om met het spoor te reizen”
Dit moet door de verantwoordelijke bedrijven (NS en PRO RAIL)zo snel mogelijk worden uitgezocht en zij moeten met een degelijk onderbouwd rapport naar buiten komen. Dit is hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.
De overheid moet hier op toezien

Reiziger:
Jacob van der Laan
Veiligheidskundige.