Maar het meest cruciale punt wordt vanzelfsprekend door ProRail en NS volledig genegeerd, te weten: simpelweg voorkomen dat dit kan gebeuren. De systeemautistische omwil van deze organisaties om technische problemen echt op te lossen is tenenkrommend. Het blijft bij crisisteamverhaaltjes en de zoveelste belofte in jaren om reizigers nog effe wat beter te informeren dat ze volledig in de steek worden gelaten. Raar he, dat reizigers na Covid liever thuisblijven of de auto pakken.

@Sierts: het is een bedrijfscultureel probleem als er minder belang gehecht wordt aan het voorkomen van problemen dan crisismanagement. Dit heet cowboycultuur en is het tegenovergestelde van meritocratie.

Nu wil NL dat laatste van ProRail en eist ZBO, maar het lijkt erop dat ProRail dat zelf niet wil. En het lijkt erop dat men dit verzet zolang mogelijk probeert vol te houden, en gaten opvult met PR en ronkende succesverhalen dat ergens een overweg wordt afgesloten. De treinreizier is de dupe.

@ Pat Rick : ProRail is een uitvoeringsorganisatie die sinds de opsplitsing niet meer klantgericht,maar overheidsgericht wordt gestuurd. De overheidsambtenarij belijdt echter ‘marktwerking’, wat lachwekkend onzinnig is bij een monopolie. En ja, dán komt dus het klantvijandige cowboygedrag naar boven. Want geen klant/marktgedreven sturing, én geen fatsoenlijke publieke sturing. Als de kat van huis is….