‘Regelgeving spoor is onnodig ingewikkeld geworden’
De spoorwetgeving is in de loop der jaren onnodig ingewikkeld en gedetailleerd geworden. Dat komt doordat in steeds sterkere mate sprake is van juridificering. Juridificering wordt vaak gezien als het opstellen van onnodig ingewikkelde en gedetailleerde regelgeving voor ondernemingen die ook zonder een deel van die regels prima zouden kunnen functioneren. Ook voor de wetgever kan terughoudendheid een deugd zijn. Dat zei advocate Viola Sütő van LegalRail dinsdag bij de presentatie van het Handboek Spoorwegrecht in Den Haag. De bijeenkomst werd georganiseerd door kennisnetwerk Railforum.
Wilt u dit artikel lezen?
Word nu SpoorPro Premium Abonnee en krijg onbeperkt toegang tot vakinformatie over de spoormarkt.
Bent u al abonnee?
Geachte lezers,heel veel veiligheidsregeltjes zorgen ervoor dat je je werk niet meer op een normale manier kunt uitvoeren.Bij de Spoorwegen is het gewoon tot in het absurde doorgevoerd.Een voorbeeld?Ik als machinist met diploma Bevoegd Spoorbetreder mag niet meer een spoor oversteken.Als ik op een middenspoor wordt binnengenomen mag ik niet uitstappen.
Als bij het combineren een koppeling begint te blazen mag ik niet in het spoor om de koppeling af te sluiten.Het is te gek om over te praten.
Ik ben begonnen bij DuPont en geloof me veiligheid zit goed in mijn genen. Maar waarom spoormedewerkers nu altijd een helm moeten dragen is mij nooit duidelijk geworden. Volgens mij zit dat ding echt meer in de weg en zorg het voor onveilige situaties dan het aan risico’s kan wegnemen. Waar zijn we bang voor? Dat de bovenleiding spontaan naar beneden komt? Volgens mij kwam deze maatregel niet uit een RIE, maar uit een andere hoek.
Een samenleving die vraagt om 100% uitsluiting van risico’s en die bij incidenten koste wat kost een schuldige aansprakelijk wil stellen, krijgt vanzelf overregulering met bijbehorende kosten en ergernis.
Dat krijg je ervan als de politiek als streefdoel stelt om vijftig procent van beroepsbevolking met een HBO- of WO-diploma de arbeidsmarkt op te laten gaan. Er moet van alles bedacht worden om die mensen ‘op niveau’ bezig te houden en de categorie ‘regelgeving’ is daarbij uiterst populair. Ze hebben iets te doen waar ze niet moe van worden en uiteindelijk is het schijnbaar toch met de beste bedoelingen: want meer veiligheid, wie kan daar nu op tegen zijn?
Veel machinisten krijgen valse informatie van hun werkgever.
Bij NS is bekend dat er vaak gezegd wordt dat iets ‘in de spoorwegwet’ staat, terwijl dat niet zo is. Er is dan sprake van bedrijfsregelgeving, maar de opleider of mentor heeft onvoldoende kennis van zaken.
Dat geeft direct aan dat er een probleem is bij de opleidingen: De opleider kan de wet niet van de bedrijfsregels scheiden. Dat leidt tot problemen in de communicatie met andere spoorwegondernemingen.