Als Gert-Jan van Alphen door Nederland rijdt, ziet hij overal resultaat van zijn werk als adviseur (tractie)energievoorziening. De HSL-Zuid, de Betuweroute, de Hanzelijn en niet te vergeten de Noord/Zuid-lijn.…. Het zijn niet de minste projecten waaraan hij zijn bijdrage heeft geleverd. Een gesprek met een bevlogen adviseur met hart voor het spoor.

Van Alphen komt uit een spoorse familie: zijn vader en grootvader werkten bij Werkspoor in Utrecht. Zelf studeerde hij Elektrische Energietechniek met als afstudeerrichting Aandrijftechniek. “Frank Walenberg van Walenberg Rail Assessment (WRA) was mijn afstudeerbegeleider,” herinnert Van Alphen zich. “Ik heb daarna nog vele malen met hem samengewerkt.” Na een tijdje aan de materieelkant te hebben gezeten, kwam Van Alphen aan de infrakant terecht. “Ik heb meegewerkt aan de introductie van de 25kV energievoorziening, voor HSL en Betuweroute, in Nederland. Vervolgens heb ik de overstap gemaakt naar SVO-rail, waar ik via detachering ben gaan werken bij de stedelijke vervoersbedrijven, zoals RET, GVB en HTM.”

Van Programma van Eisen tot gunning

Van Alphen adviseert op het gebied van tractie-energievoorziening: de energievoorziening voor metro, tram, trein en laadvoorzieningen voor elektrische bussen. Een specialistische functie. Zijn adviserende rol stopt niet bij het opzetten van projecten; hij begeleidt ook de uitvoeringsfase ervan. “Een project bij tram, metro en trein kan bijvoorbeeld het bouwen van een nieuw voedingspunt zijn, of de renovatie van een bestaand punt,” vertelt Van Alphen. “Bij een busproject is het bijvoorbeeld het realiseren van een laadvoorziening voor elektrische bussen. Als we dat laatste even als uitgangspunt nemen om uit te leggen wat ik precies doe, dan gaan we eerst naar de eisen kijken die de opdrachtgever meegeeft. Er moet een x-aantal bussen worden geladen met een zeker vermogen.”

“Verder wil de opdrachtgever daarbij bijvoorbeeld op afstand kunnen meekijken en besturen. Samen met het team van de opdrachtgever draag ik daar bij in het opstellen van kwantitatieve en kwalitatieve eisen. Die verwoorden we in een ‘Programma van Eisen’, dat gebruikt wordt voor de aanbesteding. In het hele aanbestedingstraject kunnen we de eisen nog aanpassen, op basis van de vragen die er komen van geïnteresseerde partijen. Uiteindelijk eindigt dat traject met een gunning. Die keuze wordt gemaakt door de Projectmanager en de afdeling Inkoop van de opdrachtgever.”

Realisatie, testen en afronden

Vervolgens gaat Van Alphen aan de slag met de partij aan wie het project is gegund. Van daadwerkelijk bouwen is dan nog geen sprake. “Met de eisen die we op papier hebben gezet, komt die partij met hun interpretatie,” legt Van Alphen uit. “Wij toetsen die interpretatie aan onze bedoelingen en daar komt dan een ontwerp uit. Pas als dat akkoord is, start de realisatiefase. Pas dan kunnen de materialen besteld worden. Ik ga dan ook naar fabrieken om te kijken wat we precies bestellen en ben bij de keuring daarvan aanwezig. Uiteindelijk wordt op locatie alles samengebouwd en ontstaat een nieuwe elektrotechnische installatie. Die installatie moet ook weer op locatie getest worden, voordat hij in dienst gesteld mag worden. Ik ben betrokken bij zowel het testen als het papierwerk eromheen. Tot slot volgt het opleverdossier: digitale mappen met tekeningen, handleidingen, teksten en bestanden. Ook daarover moet ik dan mijn mening nog geven.”

Samen iets moois realiseren

Van Alphen heeft een lekker project gedraaid als de samenwerking met de opdrachtnemende partij positief is verlopen. “Dat je samen iets moois realiseert, daar word ik blij van. De leukste onderdelen van mijn werk zijn de realisatie en indienststelling. Er ontstaat iets nieuws, dat vlekkeloos werkt. Dat is fantastisch. Werksfeer vind ik ook belangrijk, maar meestal zit dat bij stedelijke vervoersbedrijven wel goed. Zelf keuzes kunnen maken bij de invulling van mijn werk, vind ik essentieel. Gelukkig krijg ik daar bij SVO-rail alle ruimte voor. Op dit moment ben ik binnen SVO-rail nog de enige die tractie-energievoorziening doet. Er is weinig jonge instroom, terwijl we die hard nodig hebben. Mensen met elektrotechnische achtergrond kunnen zo aan de slag, die leiden we dan zelf wel verder op.”

Dus ligt je hart bij elektrotechniek en het spoor, neem dan vooral contact op met SVO-rail!

Lees ook:

• Werkstudenten bij SVO-rail: ‘Het treinvirus laat ons niet los!’
• Bouwprocesleiders SVO-rail: ‘Doel is altijd om het treinverkeer zo snel mogelijk te hervatten’
• “Kennis direct toepassen in een Vectron BR193, dat is uniek”
• ‘Lightrail krijgt niet altijd de aandacht die het verdient’
• Spoorbranche ICT-er Jip van Heugten: ‘Digitalisering en data zijn de toekomst voor de sector’