De Locomotor 203 is geschonken aan de Museumspoorlijn STAR. De Locomotor 203 komt uit 1934 en is de oudste nog bestaande Locomotor van de serie 200/300 in Nederland. De Museumspoorlijn heeft al de locomotoren 204, 249, en 353 in bezit.

Onlangs werd de oude ‘Sik’ opgehaald bij het bedrijf Steinweg Handelsveem uit Rotterdam, die de locomotief twintig jaar geleden overnam van een spooraannemer om er rangeerwerk op hun bedrijfslocatie mee te verrichten. Omdat de locomotief niet meer werd gebruikt door het bedrijf, besloten ze de Locomotor 203 te schenken.

Historische waarde

Tim Goorman van STAR: “In de loop der jaren zijn geregeld spoorwegliefhebbers bij het bedrijf (Steinweg Handelsveem – red.) langsgeweest omdat de 203 de oudste uit deze serie rangeerlocomotieven is die nog bestaat. Door deze contacten werden de mensen bij Steinweg bewust van de historische waarde van deze rangeerlocomotief en besloot het bedrijf dat ze de 203 wilden schenken aan een partij die de locomotor wil bewaren en restaureren.”

Goorman vervolgt: “De locomotoren zijn afkomstig van de NS en waren ooit bestemd voor de lichte rangeerdienst. Ze worden vanwege het typische geluid van de fluit ook wel ‘Sik’ genoemd.” De locomotoren werden vervaardigd tussen 1934 en 1951, en kwamen begin jaren 2000 bij STAR terecht. “Behalve dus de 203, die pas sinds deze maand tussen zijn broers en zussen staat”, aldus Goorman.

Sneller en goedkoper

De serie rangeerlocomotieven zorgde ervoor dat goederentreinen sneller en goedkoper konden worden. Goorman: “Vroeger was het zo dat bijna alle goederen per trein werden vervoerd en de stoomtreinen bij elke tussenstop moest stoppen om goederenwagens te plaatsen en eventueel andere goederenwagens weer mee te nemen. Dat betekende dat op elk station wel een halfuur tot driekwartier tijd nodig was.” In de praktijk kwam het er op neer dat een goederenwagon soms wel een halve dag onderweg was van het vertrekpunt naar het eindstation.

Benzinelocomotor

Eind jaren ’20 veranderde er een hoop volgens Goorman. “Op tussenstops werd een benzinelocomotor van de serie 100 gestationeerd. Die werd dan bediend door plaatselijk personeel.” Het had als voordeel dat de goederentrein alleen nog maar een korte stop hoefde te maken om de betreffende wagons achter te laten. Goorman: “De locomotor pakte deze wagens dan op en zette ze op de plek voor laden en lossen. Wagens die mee moesten konden al worden klaargezet.”

De exploitatie bleek al snel een succes en met de komst van de opvolger van de serie 100, de serie 200, werd het ontwerp in 1934 met sterkere locomotoren verbeterd. “Deze konden ook buurstations bedienen en zodoende kon het rijden van goederentreinen en het rangeerwerk nu heel goedkoop plaatsvinden”, zegt Goorman. Deze formule zou nog jarenlang worden gebruikt en de locomotoren zijn tot omstreeks de eeuwwisseling gebruikt.

Locomotor 203

De Locomotor 203, die aan de Museumspoorlijn STAR werd geschonken, is nog vrijwel compleet intact en technisch in orde, maar heeft lang stilgestaan. Goorman: “Er is dus veel onderhoud- en revisiewerk nodig om er weer mee te kunnen rijden. Daarnaast heeft het verblijf bij de zeehaven het casco geen goed gedaan, zodat behoorlijke roestschade is ontstaan. Dit zal hersteld moeten worden.

STAR heeft de wens om de Sik zoveel mogelijk in de uitvoering van de jaren vijftig te restaureren omdat dit past bij de periode die het museum wil uitbeelden. Om dit alles mogelijk te maken werkt STAR de komende jaren aan een restauratieplan voor de Locomotor 203.