Het is helder dat dhr. Swier in een andere wereld leeft. Prachtig dat je in je subtaak-interne wereld mag leven en aldaar de zaak kunt optimaliseren, maar dit laat ook zien dat de focus op de output (rijweg & informatie) en de kwaliteitsaspecten daarvan (snelheid, flexibiliteit, betrouwbaarheid en veiligheid) binnen ProRail uit zicht raakt. Zie de 3 door Swiers genoemde “kerntaken” en de genoemde parameter “punctualiteit”: dat zijn procesinterne zaken. Best belangrijk, maar niet de essentie.

Misschien is het ook goed om te beseffen hoe het infraproces vroeger verliep, toen er nog geen PGO, assetmanagement, productieplan en begroting was. In die tijd werkte alles volgens het ‘gilde-meester-leerling’-model.

Da’s inderdaad een nogal statisch model, gericht op de technisch-vakmatige kant. Iemand die dat bekijkt door de gekleurde bril van 21e eeuws management krijgt een acute hartverzakking. Dat dit besturingsmodel naast nadelen ook grote voordelen had, wordt nu steeds duidelijker…

Ongelofelijk wat deze man durft te beweren, heb zelf de gehele verzelfstandiging van een NS onderhoudsdienst meegemaakt, het NS personeel is destijds willens en wetens belogen en bedrogen en velen plukken daar vandaag de dag nog de wrange vruchten van.
Ik adviseer specialist Jan eens een treinreis te maken van b.v. Ahm naar Rtd en zoek dan eens een zitplaats boven een draaistel.
De afgelopen dagen hebben we gezien en gemerkt hoe goed die privatisering heeft uitgepakt.
Spreek de waarheid of niets

Vanuit zijn positie is de stelling van de heer Swier wel begrijpelijk en vanuit de visie van ProRail is het ook nog wel te bevatten. Anders had ProRail nu niet bestaan. Vanuit het oogpunt van de samenleving, de reiziger en vanuit veiligheid en financiën is het nog maar de vraag of de stelling van Swier houdbaar is. In het algemeen is privatiseren voor de samenleving géén winst. Er ontstaat altijd een topzwaar bedrijf en aan de onderkant gaat altijd teveel bruikbare kennis en ervaring verloren.

Waar de heer Swier spreekt over NS Reizigers dat in de beginperiode na de afsplitsing onderhoudswerkzaamheden tegenhield, neemt men maar beter met een korreltje zout. De vraag rijst dan waarom tijdig onderhoud in de tijd dat NS nog één bedrijf was, nooit tot problemen heeft geleid. Omdat NS en ProRail meer managementorganisaties zijn dan dienstverlenende bedrijven, is helaas de reiziger hiervan de dupe. Dáár hoor ik de heer Swier dan weer niet over.